W ICD-10 (europejskim spisie chorób i problemów zdrowotnych) zaburzenia związane z paleniem tytoniu występują pod nazwą zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane paleniem tytoniu i mają swój kod: F17. Wyróżnia się przede wszystkim ostre zatrucie spowodowane użyciem tytoniu, używanie szkodliwe tytoniu, zespół uzależnienia od tytoniu, tytoniowy zespół abstynencyjny.
F17.0 Ostre zatrucie spowodowane użyciem tytoniu (ostre zatrucie nikotyną) charakteryzuje się tym, że występuje nieprawidłowe zachowanie lub spostrzeganie, obejmujące co najmniej dwa z następujących (bezsenność, dziwaczne sny, chwiejność nastroju, derealizacja (poczucie nierzeczywistości), wpływ na funkcjonowanie osoby. Występuje również co najmniej jeden z następujących przejawów: nudności lub wymioty, pocenie się, tachykardia (przyspieszenie akcji serca), zaburzenia rytmu serca.
F17.1 Używanie szkodliwe tytoniu charakteryzuje się tym, że używanie tytoniu powoduje szkody somatyczne bądź psychologiczne (lub też znacznie się do tego przyczynia). Włącza się tutaj upośledzenie sądzenia lub nieprawidłowe zachowanie, które może prowadzić do niesprawności bądź mieć nieporządane następstwa dla związków z innymi ludźmi.
F17.2 Zespół uzależnienia od tytoniu można stwierdzić wtedy, kiedy trzy lub więcej z następujących przejawów występowało łącznie przez co najmniej jeden miesiąc lub, jeżeli występowało krócej niż jeden miesiąc, to występowało w sposób powtarzający się w okresie 12 miesięcy.
- Silne pragnienie lub poczucie przymusu przyjmowania tytoniu.
- Upośledzona zdolność kontroli nad zachowaniem związanym z używaniem tytoniu, to jest nad jego rozpoczynaniem, kończeniem i poziomem użycia, potwierdzona przyjmowaniem substancji w dużych ilościach bądź przez czas dłuższy niż zamierzany, albo uporczywym pragnieniem przyjmowania substancji, albo nieskutecznością wysiłków zmniejszenia lub kontrolowania jego używania.
- Fizjologiczne objawy stanu abstynencyjnego pojawiające się, gdy użycie tytoniu jest ograniczane lub przerywane albo używanie tej samej substancji w celu uwolnienia się od objawów odstawienia lub ich uniknięcia.
- Potwierdzenie tolerancji wobec działania tytoniu, czyli konieczność przyjmowania coraz większej jego ilości w celu osiągnięcia działania lub pożądanego efektu, albo znacznie zmniejszonego efektu w przypadku dalszego przyjmowania dotychczasowych ilości substancji.
- Silne pochłonięcie sprawą przyjmowania tytoniu, które przejawia się istotną zmianą dotychczasowych zamiłowań i zainteresowań porzucanych lub ograniczanych z powodu przyjmowania tytoniu, albo przeznaczaniem większości czasu na działania konieczne do uzyskania lub przyjęcia substancji, bądź uwolnienia się od następstw jej działania.
- Uporczywe przyjmowanie tytoniu mimo oczywistych dowodów występowania szkodliwych następstw
F17.3 Tytoniowy zespół abstynencyjny charakteryzuje się występowaniem przynajmniej dwóch z następujących objawów: głód tytoniu lub innych produktów zawierających nikotynę, złe samopoczucie bądź osłabienie, lęk, nastrój drażliwy, niepokój, bezsenność, wzmożony apetyt, zwiększony kaszel, owrzodzenia jamy ustnej, trudności koncentracji.
Źródło: Międzynarodowa statystyczna klasyfikacja chorób i problemów zdrowotnych. Rewizja dziesiąta.